Nie śledzę od lat polityki, ale od pytań o Polskę nie można uciec. W tym wpisie przedstawię Wam jak postrzegam kilka kwestii w krótkim i długim terminie, żebyście lepiej rozumieli dlaczego popieram pewne szalone pomysły np. ekologów, wegetarian czy cyklistów.
Cel istnienia państwa
Obecnie przyjmuje się, że celem istnienia państwa jest zapewnienie obywatelom dobrobytu. Wszelkie dyskusje polityczne sprowadzają się do dbania o interesy różnych grup, pozycji państwa na arenie międzynarodowej i całej masy nudnych walk ideologicznych.
Szczęście, dobrobyt, dostęp do gwarantowanych usług, spełnienie w życiu są naturalnymi potrzebami prawie każdego człowieka, jednak natura/wszechświat ma to w dupie. Jak pokazuje historia: jedna epidemia, uderzenie asteroidy, wybuch wulkanu, wędrówka ludów wypartych przez brak wody/wojnę/choroby może obrócić w perzynę całą cywilizację. Jednego dnia ludzie martwią się, że mają mniejszy powóz od sąsiada, kolejnego mogą stracić wszystkie dzieci, dobytek i sens życia.
Dlatego na pierwszym miejscu państwo powinno zapewnić społeczeństwu przetrwanie egzystencji w obliczu nagłej globalnej tragedii. Jaki sens ma kultywowanie 1000 lat historii (lub tworzenia na nowo w zideologizowanych społeczeństwach), jeśli to wszystko może za 2 pokolenia zniknąć? Sens jest logiczny: kontrola mas. Im głębiej wdrukuje się ludziom hierarchię określonych wartości, tym łatwiej sterować ich odruchami. Po prostu jeśli jakiś system głosi, że należy stosować się do zasad A, B, C, a z nich logicznie wynika D, to można mieć pewność, że jeśli postąpisz wg A, B, C, to zrobisz też D.
Które narody przegrywają
Dlatego właśnie biedne, skorumpowane, rządzone od setek lat przez te same oligarchiczne klany państwa stawiają na nacjonalizm. Tam gdzie stado jest ważniejsze od jednostki, możesz mieć pewność, że dobrobyt społeczeństwa jest tylko tymczasowy, wynika z posiadania jakiegoś rzadkiego surowca czy szczęśliwego splotu wypadków.
Przegrani skupiają się na przeszłości, utrzymaniu porządku społecznego. Ci, którzy kwestionują ten porządek są eliminowani: fizycznie, poprzez emigrację lub wewnętrznie poprzez rozpijanie, napuszczanie na siebie grup.
Które narody wygrywają
Przetrwają tylko ci, którzy myślą o przyszłości, mają rozwój i dostosowanie do zmian we krwi. To nie oznacza negowania swojej historii. Wręcz przeciwnie: im więcej faktów znamy, im więcej prawdy o sobie i czasach przeszłych jesteśmy w stanie wydobyć, tym lepiej poradzimy sobie w przyszłości.
Zwycięzcy nie skupiają się tylko na swoim grajdołku. Szukają prawd uniwersalnych, tego co łączy ludzi ze wszystkich minionych cywilizacji. Są świadomi, że państwo to nie wszystko, istnieją prawa wyższego rzędu, wobec których pojęcia narodu, państwa czy religii są tylko iluzjami.
Jaka przyszłość
Nie potrzeba wielkiej wnikliwości, żeby odgadnąć jakie będą trendy przyszłości (a właściwie już teraźniejszości):
- Zmierzenie się z ociepleniem klimatu, bo brak wody może pchnąć miliony ludzi do niekontrolowanej emigracji, która rozsadzi państwa rozwinięte (podobny kataklizm zdarza się co kilka tys. lat).
- Uniezależnienie od paliw kopalnych, wykorzystanie energii słonecznej do napędzania gospodarki i eksploracji kosmosu.
- Zapobiegnięcie globalnym epidemiom z powodu postępującej koncentracji ludzi i powszechnego transportu. W historii zdarzały się zarazy, które zabijały nawet połowę populacji. Epidemia z czasów Justyniana zapoczątkowała kilkaset lat wieków ciemnych, czarna śmierć przetrzebiła Europę, katar przywieziony przez Hiszpanów wybił większość Indian Prekolumbijskich.
- Stworzenie systemu recyklingu, nim odpady przemysłowo-konsumpcyjne zatrują środowisko. Dzisiaj już nawet hulajnogi, rowery i wagi są elektroniczne, poziom nasycenia odpadów szkodliwymi substancjami rośnie w sposób niekontrolowany.
- Zapobiegnięcie przeludnieniu w państwach rozwijających się, bo każde bogacące się społeczeństwo zaczyna od konsumpcji, stawiając dbanie o środowisko na ostatnim miejscu. Takie miejsca stają się wylęgarnią przyszłych epidemii, które w pierwszej fazie zniszczą właśnie te społeczności. Jeszcze gorzej jest w czasie globalnych recesji - wystarczy iskra, by ludzie chwycili za maczety i wyrzynali sąsiadów.
- Stworzenie systemu wczesnego ostrzegania i likwidacji zagrożeń z kosmosu. Jeden meteor może zakończyć historię homo-sapiens, wtedy nikt nigdy nie dowie się już o Bogu i Polsce.
Oczywiście kiedy o takich sprawach mówi Bill Gates, zaraz pojawiają się teorie spiskowe, że planuje eksterminację.
W jaki sposób implementowane będą zmiany
W celu zapobieżenia epidemiom i zużyciu środowiska państwa rozwinięte zrezygnują z masowych hodowli zwierząt. Pomijając aspekt etyczny i zdrowotny (ludzie spożywają kilka razy więcej mięsa, niż potrzebują), fabryki mięsa są gigantycznym marnotrawstwem. Przemysł od dawna może wytworzyć wysoko wartościowe białko z roślin wykorzystując zaledwie 20% zasobów (areały, woda) przy znacznie mniejszej emisji gazów cieplarnianych.
Zakładając, że zostawiono by tradycyjną hodowlę, np. bydło na łąkach czy drób w gospodarstwach, podaż mięsa wróciłaby do poziomów sprzed rewolucji przemysłowej. Wyszłoby to ludziom na zdrowie, nie umniejszając jakości potraw. Ale jeszcze ważniejsze byłoby radykalne ograniczenie ryzyka epidemii. Obecnie w fabrykach mięsa dodaje się do wody i pasz w przypadku choroby zwierząt antybiotyki. Niektórzy mimo niedawnego zakazu faszerują zwierzęta antybiotykami tylko po to, by szybciej rosły. W takim środowisku pytanie nie brzmi już "czy zmutuje jakiś niebezpieczny wirus, czy odporna na antybiotyki bakteria", ale "kiedy".
Rozwinięte kraje, które dzięki odejściu od masowych hodowli oddadzą połowę ziemi przyrodzie. Brak koncentracji jednego gatunku i różnorodność biologiczna stworzą naturalne bariery zatrzymujące ewentualne zarazy. Ludzie przestając jeść zwierzęta radykalnie ograniczą ryzyko przejścia wirusów z innego gatunku.
To nie będą pokojowe procesy, UE tradycyjnie zabrała się do sprawy odgórnie i rozjuszyła farmerów w Holandii, Francji i Hiszpanii. Ale oni już wiedzą co będzie i idą do przodu. A my?
Inwestycje w energię odnawialną, recykling, loty w kosmos. Stworzenie rozproszonej sieci, węzłów energetycznych, nowych rodzajów baterii - to gigantyczne wyzwanie cywilizacyjne. Zajmuje się tym najbardziej szortowana spółka świata - Tesla. Spółka droższa już niż Ford i GM razem wzięte. Wszyscy patrzą na fundamenty, brak zysków i mikro przychody (do kapitalizacji), więc grają na spadki. Nie przychodzi im do głowy, że po drugiej stronie może stać rząd USA, który w pewnym momencie doszedł do wniosku, że tradycyjne firmy motoryzacyjne, elektrownie i NASA z tysiącami związków zawodowych, programami emerytalnymi i wiążącymi ręce procedurami nie wykonają technologicznego skoku. W państwie kapitalistycznym opłaca się dać kontrakty młodym, ambitnym ludziom i wyznaczyć kosmiczne cele, a oni się rzucą by je zdobyć.
Jaki kierunek obrała Polska
Polska w tym niekończącym się wyścigu wybrała drogę biedaków. Najważniejsze to spokój społeczny, tradycja, związki zawodowe górników i polskie mięso. Pełne brzuchy, bezpieczeństwo, przewidywalność; jakieś tam epidemie czy kosmiczne zagrożenia to czysta fantazja. To nic, że należymy do najbardziej zagrożonych na brak wody państw - i to nie z powodu klimatu, a własnych decyzji o osuszaniu bagien i torfowisk. Nie ma planu ani woli do zmiany tego stanu rzeczy. Postępujące uzależnienie od komfortowego życia uwrażliwia nas na czarne łabędzie - rzadkie, "niespodziewane" kataklizmy, cofające cywilizacyjnie o epokę. Rządzący Polską PiS jak na razie przeciwstawia powodziom i suszom modlitwę o deszcz lub jego brak. Daleko tak nie zajedziemy.
We Wrocławiu naukowcy hodują bakteriofagi (wirusy atakujące bakterie) do leczenia ciężkich zakażeń, w Toruniu budują elementy łazików marsjańskich. Gdybyśmy mieli jednego polityka z wizją i zacięciem, potworzyłby z tymi ludźmi startupy stawiające za cel największe współczesne wyzwania ludzkości. Firmy dostawałyby intratne kontrakty od rządu na rozwiązywanie trudnych problemów, wchodziłyby na giełdę i budowały podwalinę przyszłej polskiej potęgi. Te działania wymagają ułamek kwoty przeznaczanych na dotowanie nierentownych państwowych kopalni. Rozkładają ryzyko na przedsiębiorców, akcjonariuszy i państwo, zagospodarowałyby najlepszych, którzy stąd emigrują.
Zamiast tego rząd wraca do PRL-owskich korzeni: za ogromne pieniądze konsoliduje przedsiębiorstwa, odkupuje od zagranicznego kapitału, usuwa konkurencję sprawniejszych prywatnych firm. Coraz większa część gospodarki Polski uzależniona jest od kondycji państwa. Firmy nie mają tworzyć wartości, którą reprezentuje zysk, tylko spełniać nieokreślone cele społeczne. Przy obecnych wycenach na giełdzie firmy kontrolowane przez PiS tracą możliwość pozyskiwania kapitału ze źródeł innych niż państwowe. W takim środowisku wystarczy jeden regionalny kryzys lub kryzys w samej Polsce i wszystkie firmy leżą jak pod koniec lat 80-tych.
W kwestii klimatu Polska obiera najbardziej niebezpieczną rolę: kozła ofiarnego.
Koncepcja kozła ofiarnego
Ofiary z ludzi i zwierząt są stare jak ludzkość. W każdej społeczności występują różne napięcia. Nie istnieją stabilne systemy. Istnieje jednak silna potrzeba zachowania istniejących quasi-stabilnych hierarchii. W momencie gdy napięcia przekraczają wartość graniczną, najszybszym sposobem na spuszczenie powietrza jest poświęcenie tzw. kozła ofiarnego. Spalenie czarownicy na stosie, ukamienowanie cudzołożnicy, ukrzyżowanie proroka, skomasowanie całej niechęci na jednym z polityków. Akt przemocy nie rozwiązuje problemu, ale agresja zostaje na jakiś czas rozładowana.
Kozły ofiarne występują także na poziomie organizacji, narodów i państw. Najbardziej znanym przykładem jest los Żydów w czasie II Wojny Światowej.
Jeśli z powodu zmian klimatycznych powstanie jakiś kryzys globalny, rozpocznie się polowanie na czarownice. Największym trucicielom (Chiny, USA) nikt nie podskoczy, ale już taka Polska spełnia rolę kozła idealnie:
- Publicznie krzyczy o swoim uzależnieniu od węgla i braku chęci do zmian (żeby przypodobać się elektoratowi). Przewodzi państwom blokującym "zielone reformy", zamiast uciec do przodu: wymagać całościowego przeliczania CO2/obywatela, działać tam gdzie mamy atuty.
- Publicznie opowiada się za obroną mięsa, choć to właśnie na tym polu Polska mogłaby przyjąć rolę pioniera w promowaniu ekologicznej, humanitarnej hodowli zwierząt. Największe problemy mają posiadacze fabryk zwierząt jak Holandia czy Dania, ale oni będą jednym głosem mówić o 'eko', a gębę krzykacza weźmie na Polskę PiS. Polscy rolnicy mogliby najbardziej skorzystać na ograniczaniu przemysłowych hodowli na świecie, tylko do tego trzeba stworzyć im warunki. Jak na razie rząd nie przedstawił im nic konstruktywnego poza "ani guzika nie oddamy".
- Naciski USA na wypłaty "odszkodowań", przypisywanie współudziału w Holokauście. Szansę zwietrzyła już Rosja, która rozprzestrzenia propagandę o polskim antysemityzmie. Nie obwiniam tu polskich władz, które bardzo delikatnie próbują się bronić, popieram teksty premiera Morawieckiego w tej sprawie, ale to nie są skuteczne działania. Przede wszystkim należy uderzyć prawdziwymi liczbami: ilu ludzi współpracowało z Niemcami, a ilu ratowało Żydów. Większość chciała ratować swoje życie i nie można ich za to winić. Zamiast wystawiać się na ostrzał głosząc heroizm Narodu, należy głosić, że zwykli ludzie byli tacy, jak wszędzie - zwykli. To Polskie Państwo stanęło na wysokości zadania: nie splamiło się jak Niemcy i Rosja milionami niewinnych ofiar, nie było obojętne i cyniczne jak USA i Anglia wobec Zagłady. Polskie Państwo powołało instytucje do ratowania Żydów, zrobiło więcej niż Alianci. Polski rząd powinien przejść do ataku: nie wymażecie milionów wymordowanych Polaków, nie zamienicie ich na nazistów. Symbolem obecnej walki powinien zostać Szmul Zygielbojm.
Inteligentna władza przede wszystkim nie daje się wystawić na ostrzał. Niemcy budują elektrownie węglowe, jednocześnie przodując w PR eko i robiąc z Polski truciciela. Zamiast krzyczeć o obronie węgla, PiS powinien wdrażać Narodowy Program Odejścia od Węgla, nawet jeśli realnie robiłby to samo co teraz. Połowa problemów Polski w UE, to wynik prymitywnego chojraczenia - wystarczyłoby wprowadzić zasadę, że syndrom oblężonej twierdzy prezentujemy tylko przed elektoratem, a na zewnątrz udajemy profesjonalistów. Ale nawet to przerasta możliwości intelektualne polityków PiS.
Podsumowanie
Moje wkurzenie na rządzących to nie efekt jakichś głupich przepychanek na poziomie PO vs PiS, TVN vs TVP. Nie jestem w stanie obejrzeć wiadomości. Jestem wkurzony, że rządzi nami stary człowiek, nie rozumiejący współczesnych wyzwań, otoczony bandą miernych przydupasów. Polska jest bezbronna wobec globalnych zagrożeń a żadna partia nawet nie porusza tego w debacie publicznej. Nie ma żadnej wizji rozwoju poza budową lepszego, bo niezależnego od Rosji PRLu. A jak się nie uda - to przez Unię.
Społeczeństwo, które nie stawia przed sobą wielkich wyzwań jest skazane na rozpad. Byliśmy pod Rosją, byliśmy biedni, jesteśmy w Unii, wzbogaciliśmy się. Czas wyjść z tej podległości, wnieść coś trwałego dla ludzkości i zbudować cywilizację.
