Jeden wykres i trochę smęcenia

Dziś tylko jeden wykres:

Kotłuje mi się pare fajnych wpisów w głowie, ale przyznam się szczerze - nie mam motywacji, żeby je tu przelać. Może nie dojrzały jeszcze, może brakuje im puenty.

Rok zaczął się pozytywnie. Dobrze mi idzie. Za dobrze, gram za dużo, za często i  za każdym razem wygrywam. To się zawsze źle kończy :) Po dobrej serii miałem odejść, ale widziałem okazje, nie grałem na siłę. I okazje zapłaciły. Nie dać się ponieść chciwości, marzeniom.

Pare lat już siedzę w tematach przebudzenia. I obserwuję realny wpływ. Przede wszystkim spokój. Od jakichś 2 miesięcy jest niemal nieustanny. Wspaniałe uczucie. Niedawno przeżyłem tzw. natchnienie. Kiedyś dawało mi niesamowitą energię do pracy. Siedziałem w euforii całymi dniami i nocami nad projektami. Robiłem dużo, szybko i efektywnie.

Niedawno przeżyłem ten stan świadomie. I zauważyłem, że wcale nie jest taki super - towarzyszy mu nieustanna pętla nakręcania się na zrobienie dużego projektu, marzenia o sukcesie, dzielenie skóry na niedźwiedziu. Gdyby nie ten stan, wiele dokonań ludzkości zostałoby w obłokach marzeń, jednak ja go chyba po raz pierwszy w życiu centralnie zlałem. Coś tam porobiłem, jak zwykle od radia w głowie mniej spałem, ale głównie obserwowałem ten stan i pozwalałem mu się wyszumieć, by odszedł i dał mi spokój.

Spokój wrócił i co lepsze, nie przyszło wypalenie. Twórcy często się spalają po takim szale kreowania. Aplikują różne używki, żeby wykrzesać choć trochę energii, która jeszcze niedawno sama wytryskała z wnętrza. Uwolniłem się od tego i jest mi o wiele lepiej. Uwolniłem się wreszcie od celowości tworzenia. "To droga jest celem", wreszcie jestem tego świadomy. Tak samo jest z grą nie giełdzie - nie gram, żeby być bogatym. Odkąd gram, żeby grać, idzie mi dobrze. Dopiero gdy myślę o pomnażaniu pieniędzy, przestaję skupiać się na grze i tracę.