Kolejne wsparcie już blisko, co dalej?

W styczniu zbudowałem scenariusz zagrania z trendem po korekcie. Przedstawiłem wtedy "mocne" wsparcie na WIG, na którym zakładałem otworzenie pozycji na wzrosty po teście ok. 45500:

Popatrzmy jak zachował się wykres:

Wsparcie faktycznie wygenerowało odbicie, jednak wraz z nową serią kontraktów akcje zaliczyły dynamiczny spadek i przełamały wsparcie. Choć WIG zaczyna coraz gorzej wyglądać, spadki nie doszły jeszcze nawet do zniesienia 38.2% fali wzrostowej od dołka w maju 2012. Kolejny poziom obrony znajduje się na poziomie ok. 43750. Obok zniesienia fibo38.2 biegnie tam średnia 200-dniowa i wsparcie luki z września ubiegłego roku.

Jeśli indeks spadnie na te poziomy, spróbuję ponownie szczęścia w grze na wzrosty. Wiele będzie zależało od sentymentu na rynku - po 3 miesiącach spadków przydałaby się już panika. Bez niej osuwanie się może trwać jeszcze długo. Podobna sytuacja wystąpiła u progu poprzedniej wielkiej hossy 2003-2007:

W przypadku dalszych spadków ta analogia może pojawiać się coraz częściej. I to byłoby korzystne dla byków - im więcej ludzi wierzyłoby w drugie dno bessy, tym większa szansa na wzrosty. WIG jest kreowany praktycznie przez spółki z WIG20, a jego większa siła wynika z dodawania dywidend. Na tle indeksu "Cały rynek" analogia już tak nie straszy:

Patrząc fundamentalnie, rynek jest wybredny - jeśli spółka ma problemy - szoruje po dnie, jeśli mało zarabia - szoruje po dnie, jeśli należy do niemodnej branży - szoruje po dnie. Niestety - jeśli zarabia, ma fundamenty lub należy do modnej branży, to jest droga lub co najmniej wyceniana bez dyskonta. Dochodzi do takich sytuacji, że spółka budowlana, która zarabia na kontraktach, ma bardzo niskie zadłużenie i zawiązane rezerwy na ewentualne kary umowne czy nie zapłacone faktury, ma kapitalizację bliską stanu gotówki w kasie.

Moja strategia na ten okres?

1. Akcje na długi termin. Dalej trzymam spółki kupowane od czerwca zeszłego roku. Niektóre wyleciały z portfela, bo źle wyceniłem ich fundamenty lub nie doszacowałem problemów. Na niektórych zrealizowałem zyski, bo urosły do poziomów, które wyliczyłem na umiarkowaną hossę. Lutowy wystrzał na Monnari zniwelował straty na wszystkich pozostałych papierach. Z Agorą wędrowałem od ok. 7zł do prawie 11, po czym wróciłem do punktu wyjścia. Takich spółek mam więcej - od ok. 40% zysku do 0 lub nawet straty. Szkoda, ale ważne, żeby trzymać się planu. Spółki zarabiają, redukują zadłużenie,  więc szansa na wzrosty się zwiększa.

Kupiłem wiele spółek kierując się fundamentami i rozproszyłem między nie środki. Niedawno wyczytałem, że podobne rozwiązanie zalecał Graham - kiedy na giełdzie jest tanio, kupić 30 dobrych spółek, nie ciąć strat i sprzedawać, gdy zarobią 50%. W szczycie dobiłem do 20 spółek, ale jednak wyrzucałem słabeuszy.

2. Opcje i kontrakty. W styczniu po kilkumiesięcznej przerwie wróciłem na pochodne. Pierwsze wejście zakończyło się niepowodzeniem, ponieważ zakładałem mocniejsze odbicie od fibo23.6. Jakoś udało się na szczęście wygrzebać z pozycji i teraz czekam na kolejne dogodne wejście.