Czekając na niespodziankę

Wyniki ankiety:

Zatem wierzymy, że spadki się jeszcze nie skończyły. Mój głos: dołek już był. Tak na 60% ;) Tzn. nie zdziwi mnie kolejna fala spadków i WIG20 poniżej 2000, ale nie oddam już ani guzika ze swoich pozycji. Co najwyżej będę aktywnie ich bronił, dobierał nisko, redukował na odbiciach, dokładał opcje na długi termin.

Myślę jednak, że ostatnia fala wyprzedaży psychicznie złamała wielu graczy. Dołek z maja był książkowy - mnóstwo desperacji i złości, a późniejszemu odbiciu towarzyszyła wiara, że właśnie rusza hossa. Tym razem tej wiary brakuje - rynek bez względu na fundamenty robi nowy dołek, odbija, ale odbicia nikt nie traktuje jak impulsu hossy - wszyscy widzą w niej korektę.

Po kolei - WIG:

Jedna z najdłuższych bess na WIG, nie mówiąc już o SWIG80 czy szerokim rynku (rekordowo długa).

Kluczowy indeks - S&P500:

Po półtora roku konsolidacji w atmosferze powszechnego strachu zmierza na nowe szczyty. Każdy kolejny dołek od grudnia 2018 przebiega wyżej.

Czy S&P500 jest tak drogi jak wszędzie czytamy? Owszem - FAANGi szybują w stratosferze, ale tzw. value stocks, spółki tradycyjnej ekonomii wyceniane są często poniżej wartości księgowej, podobnie jak ich polskie odpowiedniki. Weźmy takie US Steel:

Recesja jest już w cenie.

Ponadto doszło do turbulencji w 10-letnim trendzie umacniania growth vs value:

źródło: macrocharts.blog

W 2008/2009 proces trwał dłużej, jednak skala ówczesnego kryzysu była nieporównywalna do obecnych obaw o recesję. Jest wreszcie szansa na odwrócenie 10-letniego trendu, także na WIG20 vs S&P500:

I wreszcie na koniec: indeks growing countries prawdopodobnie zakręcił na północ. Tylko w jednym przypadku (2001-2003) na polskim rynku nie było wtedy hossy:

źródło: makrosfera.net