Biznesplan

Jak pewnie zauważyli czytelnicy bloga, moja aktywność ostatnio przyblakła. Wiąże się to z ogromnymi zmianami w życiu. Zarówno w sferze duchowej, jak i traderskiej, która zdominowała blog praktycznie od początku.

Co mogę napisać teraz, to że jestem w jakimś okresie przejściowym. Doznałem tego mitycznego stanu oświecenia, w którym doświadczyłem nieistnienia siebie. Na razie nie rozpisuję się, sam nie wiem czy stan jest trwały, czy to jest to, czy to jest tak proste? :) Pamiętam, że podobne stany bywały i okazywały się tymczasowe. Później wracałem do rutyny zamartwiań, stresów, euforii czy fantazjowania. Nigdy tak długo nie żyłem w poczuciu akceptacji tego co jest, ale umysł co jakiś czas podpowiada - i tak wróci stare ;) Ale tym razem wiem, że nie ma racji - nie wróci. Będzie jakieś echo, ale nietrwałe.

Skończył się również najdłuższy okres, w którym nie miałem natchnienia. Kiedyś potrafiłem pół roku tworzyć non stop jakiś program, książkę czy komiks. Ostatnie pół roku było pod tym względem straszne - byłem kompletnie wypalony, pozbawiony wiary, że cokolwiek jeszcze potrafię. Wreszcie pojąłem, że przyczyną takiego stanu było ciągłe ulepszanie tego co robię, poszukiwanie na zewnątrz potwierdzenia, że to jest wartościowe i co najważniejsze, planowanie biznesowe.

Tak właśnie - jeśli twoja pasja staje się biznesem i przeliczasz pracę na profity, to przekraczasz granicę, za którą pasja staje się środkiem do celu "przetrwanie". Wtedy to co kiedyś robiłeś z radością brzydnie. Spełniłem marzenia, by pisać teksty do wydawnictw, a kiedy już przyszło je pisać, to nie mogłem nic urodzić. Gapiłem się w monitor i wkońcu napisałem.. ale posty na bloga. Patrzysz na półki w księgarniach uginające się od książek, kioski  przepełnione gazetkami i myślisz - po co jeszcze cokolwiek tam dokładać?

Wkońcu przeszło - póki kupują, to robię. Dużo myślałem czy mam coś sensownego do powiedzenia - a teraz to bez znaczenia. Robię co robię, bo to robię. Jak przestaną kupować, poszukam czegoś innego.

Giełda. Od ponad 2 tygodni staram się grać wg planu. Do piątku pierwszego tygodnia było bardzo dobrze. Rzadko łamałem zasady, regularnie zarabiałem. Potem zrobiłem się zbyt pewny siebie, dołożyłem kontrakty na FW20 i pewnego dnia wtopiłem zyski z całego miesiąca. 5 razy kurs zleciał na mój poziom TP, ale zlecenie się nie zrealizowało - w jednym przypadku zostały tylko 2 kontrakty. Rozpaczałem sporo tego dnia. W kolejnym tygodniu powielałem błędy i nie przestrzegałem planu lub dodawałem zapiski ad hoc. Efekt? Nadal bujam się w miejscu. Ale świadomość już większa. Nie tracę czasu na żale do rynku, że postępuje tak, a nie inaczej. Pojawia się emocja, natłok myśli, obserwuję je i odprowadzam. Znikają.

Przyczyna 90% porażek? Gapienie się w notowania. O tym będzie jeszcze wpis. Na razie ograniczę wpisy i wykresy giełdowe na blogu. Dzielenie się publiczne zagraniami nie przynosi efektów. Przez lata byłem oporny wobec prostych zasad giełdowych. Wciąż próbowałem je przechytrzyć, żeby szybko zarobić więcej. Czas zwolnić, grać planowo. Nabrałem zaufania do swoich metod, kolejny rok jestem do przodu. Przeanalizowałem ostatnie transakcje - zdecydowana większość założeń trafna, jak zwykle realizacja fatalna. Zmniejszę lewar, wyłączę notowania i będzie dobrze.