Predyspozycje, strategie

Obiecałem Piotrkowi post o przetrzymywaniu cięższych okresów, więc dziś o tym.

Nie jestem zbyt dobrym przykładem przedsiębiorcy. Najważniejszym motywem, który pchnął mnie do otworzenia działalności, była potrzeba tworzenia gier według własnych pomysłów. Z czasem chciałbym rysować komiksy. Z tworzenia komiksów wyżyć się w Polsce nie da, więc muszę najpierw sporo zarobić, żeby zająć się tak drogim hobby :)

Obecnie jestem w niezwykle trudnej dla mojej natury sytuacji, czyli wyrwany z zacisza twórczego kącika, koresponduję z różnymi wydawcami, piszę oferty, negocjuję ceny, zlecam tłumaczenia i biegam po urzędach, bo nie dostarczyłem jakiegoś tam papierka. Robię też zlecenie, nad którym za cholerę nie mogę się skupić (kwestia niedogadania zakresów odpowiedzialności) i żeby nie myśleć o tym wszystkim, gram na giełdzie.

Fizycznie zdecydowanie nie przypominam Billa Gatesa, ale pasuję do stereotypu bujającego gdzieś w obłokach programisty, który na swoim Linuksiku robi 1000 rzeczy na raz (właśnie policzyłem, że na 4 pulpitach otworzyłem 3 przeglądarki z kilkudziesięcioma zakładkami, 2 arkusze kalkulacyjne, 2 sesje ssh, 4 edytory dokmentów, klienta poczty, 16 zakładek konsoli, program z muzyką, narzędzia programistyczne i pare okien kadu - klienta gg). Na biurku stos zeszytów, dokumentów i faktur przemieszanych ze sprzętem elektronicznym, płytami CD, zabawkami córki, czekoladą itd. (całe szczęście, że kupiłem biurko narożne z pókami po sufit).

Z takim bagażem przyzwyczajeń ciężko przebić się w biznesie. Nie biorę zleceń (chyba, że zleceniodawca daje mi wolną rękę), zazwyczaj sięgam po dziedziny na które standardowa odpowiedź polskich wydawców brzmi: "takie programy się nie sprzedają" (na szczęście paru zagranicznych myśli inaczej).

Próbowałem zmienić podejście, uginać się pod zamawiających, dłubać strony internetowe, ale nie udało się. Niemniej te pare lat przetrwałem i się rozwijam, dlatego napiszę swoje "dobre rady", które dla wielu z was zapewne o kant d.. będą potrzebne ;)

1. Wierz w Boga. Nawet najtęższe umysły powątpiewają czy matematyka jest wieczna, czy empiryczna i czy można rozbijać nieskończoność na przeliczalną i continuum (z góry zawodowych matematyków proszę o wybaczenie za niedokładne wyrażanie pojęć). Warto móc odnieść się do czegoś trwałego. Jako człowiek praktyczny, stawiam na Boga, ponieważ ilekroć się pomodliłem w trudnych chwilach, zawsze się skończyły ;)

2. Nim zwrócisz się do Boga, naucz się słuchać statystyki i szacuj - statystycznie zdarzenia najbardziej prawdopodobne się najczęściej wydarzają (dalej uśmieszki już sobie daruję ;) <- ten ostatni).

3. Zabierając się za coś statystycznie mało prawdopodobnego, miej w świadomości efekt motyla i kiedy nie musisz się skupiać na najważniejszych sprawach, rób małe rzeczy, które mogą otworzyć nowe drogi. W ten sposób zostałem eksporterem, kiedy cały mój plan tworzenia gier dla polskich dystrybutorów a potem wydawnictwo wzięły w łeb. Filmik wrzucony na youtube, inteligentny komentarz na forum, mail do Kamerunu - nigdy nic nie wiadomo.

4. Czytaj życiorysy i cytaty ludzi, którzy wiele osiągnęli (nawet jeśli statystycznie połowa z nich o kant...). Do moich ulubionych należą W.Churchila (nota bene niesamowitego skurwiela, który dla "dobra" sprawy poświęcił a to Lusitanie, a to Coventry, a to Polskę). Np. taki: "nigdy się nie poddawaj, nigdy, nigdy, nigdy", albo "sukces składa się z przechodzenia od porażki do porażki, bez utraty entuzjazmu". Oczywiście doradzam dużą dozę samokrytycyzmu, żeby nie narazić się na śmieszność jak niektórzy nieszczęśnicy z programów ala idol, którzy wierzą w swój talent i latami katują nim otoczenie.

5. Działaj fundamentalnie (tu jedno z lepszych żydowskich powiedzeń: "żyj tak, jakbyś miał umrzeć jutro, gospodaruj jakbyś miał żyć wiecznie"). Nie ma co od razu skupiać się na pieniądzach (chyba, że są potrzebne do inwestycji). Jeśli nie masz długów, buduj historię firmy: sfinalizowane projekty, kontakty i przede wszystkim ucz się. Biznes to świetna szkoła charakteru.

Nie każdą strategię jesteś w stanie przyswoić, znajdź najbardziej ci odpowiadającą i ją drąż. Ja wybrałem duże projekty (jak na możliwości 2-3 osób), finansowane własnymi środkami. To ryzykowna strategia, ponieważ jeden nietrafiony produkt może wyłożyć firmę (jeśli po roku pracy nie znajdę nabywców). W dodatku ZUS zadba, żebyś nawet podczas najnudniejszych prac poczuł adrenalinkę. Z drugiej strony widząc progress i okładki swoich programów w sklepach (internetowych) całego świata, mam siłę by rozwijać się dalej.

6. Szanuj ludzi i ich czas. Niejednokrotnie spotkasz się z chamstwem, lekceważeniem czy wrogością. Szkoda marnować energię na walkę z głupcami. Kiedyś się niesamowicie wszystkim przejmowałem, teraz prostackim zachowaniem trudno mnie wyprowadzić z równowagi. W negocjacjach czy kontaktach z innymi jestem zupełnie szczery, jak czegoś nie umiem, przyznaję się, nie cierpię ściemniania. Dzięki temu mam trwałe, dobre kontakty.

7. Pamiętaj, że rodzina jest najważniejsza, jak się domu nie układa, prędzej czy później przełoży się na pracę.

8. Na koniec gwoli przypomnienia - dużo dystansu do siebie.

Napisałem kilka punktów, które sprawiają, że dalej trwam. Nie wiem co będzie dalej, ponieważ z powodu kryzysu jeden z poważnych kontrahentów wstrzymał się z inwestycjami. Z drugiej strony finalizuję kilka umów, zahaczę o rynek amerykański, złoty spada i nie zabezpieczałem się opcjami (hehe). Ostatnie zdanie to oczywiście żart, fakt że słaby złoty jest mi jak najbardziej na rękę, ale instrumenty finansowe przy moich obrotach są póki co niepotrzebne.

I ostatnia sprawa, o której tak często zapominamy: życie mamy tylko jedno i jeśli marzymy, żeby coś osiągnąć, trzeba się za to zabrać, bo drugiej szansy nie będzie. Takie banalne zdanie, ale jak często jesteśmy świadomi jego znaczenia?